Młodość, nie wieczność . Czeka na każdego z nas z otwartymi rękami, jest nieunikniona. To czas kiedy dziadek powtarza swojemu wnukowi - mów głośniej, bo nie słyszę. Pojawia się pierwsze rwanie w stawach, a czynności, kiedyś wykonywane bez szwanku, nagle sprawiają problemy. Starość. Tylko od nas zależy jak wykorzystamy swoje ostatnie chwile. Jedni starzeją się aktywnie, biorą życie garściami. Zrzeszają się w Uniwersytetach Trzeciego Wieku, Stowarzyszeniach Emerytów, korzystając ze wszystkich dobrodziejstw, które przynosi członkostwo - spotkania, wieczorki towarzyskie. Ale jest też grupa, która nie może sobie na to pozwolić, bo pamięć już nie ta…, bo coraz ciężej wejść po schodach…, bo leków do kupienia coraz więcej.