#życiówka5

Czy dzisiaj trudno być lojalnym? Ostatnio bardzo często zadaję sobie to pytanie. Zewsząd otaczają nas ludzie, którzy wymieniają między sobą opinie, spostrzeżenia na temat innych. Czy zastanawiają się wtedy, że są fair wobec swoich bliskich, przyjaciół i najbliższych współpracowników? Czy dotrzymują słowa, są szczerzy, nie manipulują?

Wiedzą i doświadczeniem zawodowym  możesz pochwalić się w swoim CV napisanym pod konkretnego pracodawcę. Możesz zaimponować swoim znajomym ukrytym talentem, ale jeśli nie będziesz lojalny i autentyczny w kontaktach z drugą osobą, czar szybko pryśnie.  

Właściwie, co oznacza lojalność? To nie tylko bycie wiernym mężem, nie skarżenie na koleżankę z pracy czy mówienie dobrze o swojej rodzinie. Dla mnie lojalność to niestawianie siebie na pierwszym miejscu, głęboka więź, w której priorytetem jest ta druga osoba, rodzina, bądź dobro firmy, w której pracujemy. Jakiś mądry człowiek (gdyby mu płacili za rady, byłby milionerem) powiedział: „Zaufanie buduje się latami, a można je zniszczyć w jednej chwili”. W życiu lepiej bym tego nie ujęła. Wylewasz z siebie siódme poty, dwoisz się i troisz, dbasz o reputację, a twój jeden niewłaściwy ruch, chwila zapomnienia, nietrzeźwe myślenie i przekreślasz wszystko, o co tak walczyłeś/łaś. Dlaczego, zatem, ważna jest w życiu lojalność wobec siebie i innych? 

Ameryki nie odkryję mówiąc, że bycie lojalnym sprawia, że relacje, jakie budujesz z drugim człowiekiem w pracy, w rodzinie czy z ukochaną osobą zacieśniają się i są podstawą do dalszego współżycia. A nie pielęgnowane więzi rozpadają się. Bycie lojalnym to wielka sztuka odpuszczania, wysiłku, emocjonalnego zaangażowania, umiejętność szczerej rozmowy. Na koniec mojego wewnętrznego monologu pytanie: czy jesteś w stanie nie myśleć tylko o sobie, w świecie, w którym każdy martwi się o swój interes i komfort? Czy zasługujesz na to, aby ktoś obdarował Cię bezgranicznym zaufaniem? Czy potrafisz być lojalny?